Something scary

เรื่องเล่านี้เป็นเรื่องที่ชายคนนึงแต่งขึ้นมาเล่ากับเพื่อนสนุกๆ แต่มันดันเกิดขึ้นจริง พวกเขาจะทำอย่างไรกัน โปรดอ่านให้จบ
       เรื่องนี้มันเกิดขึ้นที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร เป็นโรงเรียนดังแต่โครตน่ากลัวเลยจะน่ากลัวไปไหน
วันนั้น ผมอยู่กับเพื่อน 4 คน ทำรายงานที่โรงเรียนจนเย็น แล้วเดินไปที่อาคารหนึ่งของโรงเรียน ที่มีข่าวว่า อาคารนี้หลอนมาก เป็นอาคารที่มีคนเล่าลือกันว่า มีนักเรียนชายคนนึงเครียดเรื่องการเรียน เพราะมีความคาดหวังว่าจะได้คะแนนดี แต่กลับไม่เป็นอย่างที่หวังเลยทำให้เขาคิดสั้น เขาเลยลงไปที่โรงอาหารแล้วหยิบมีดทำครัวมาปาดคอตัวเองตายคาที่ ตอนเช้ามีแม่ครัวมาพบเข้า แม่ครัวคนนั้นจึงได้แจ้งตำรวจ และตำรวจก็ได้มาในที่เกิดเหตุ แล้วได้ตรวจสอบจุดเกิดเหตุแล้วถามยามว่า เมื่อคืนคุณเห็นเด็กคนนี้ไหม ยามบอกว่าผมเห็นเด็กคนนี้ลงมาจากอาคารหนึ่ง เดินร้องไห้ลงมาแล้วผมก็เห็นเขาเดินเข้าไปในโรงอาหาร แต่ผมก็นึกว่าเขาลืมของเลยเข้าไปเอาของ และอีกอย่างผมกำลังกลัับบ้านด้วยครับเลยไม่ได้สนใจเพราะเห็นเป็นเด็กในโรงเรียน ตำรวจได้ถามเพื่อนของรุ่นพี่คนนั้นอีกว่าก่อนที่เขาจะฆ่าตัวตายเขาเครียดอะไรมาก่อนรึเปล่าพวกเรื่องเรียนเรื่องแฟนพวกนี้ เพื่อนรุ่นพี่บอกว่า ก่อนที่เชาจะฆ่าตัวตายเขาเครียดเรื่องเรียนมากตอนกลางคืนก็ไม่ยอมนอนเพราะเอาแต่ทำงานเวลาพวกผมทักไปเล่นเกมก็ไม่เคยจะเล่นด้วยกันเลยเพราะติดงาน พ่อกับแม่เขาคาดหวังในตัวของรุ่นพี่คนนั้นสูงมากจนครั้งหนึ่งที่เขาไม่สามารถทำให้พ่อกับแม่เขาภูมิใจได้ เขาถูกพ่อแม่ดุด่าสารพัดเขาเลยเครียดและทำให้เขาคิดสั้นแบบนี้มั้งครับคุณตำรวจ และคดีนี้ก็ได้ปิดไปโดยการรายงานของตำรวจคือ การฆ่าตัวตายเพราะ           เครียดเรื่องงาน แต่มันเป็นเรื่องจริงรึเปล่านั้นผมก็ไม่รู้แต่ตอนนี้ขอแค่กลับบ้านแบบปลอดภัยก็ดีแล้วเพราะตอนนี้มันดึกมากเลยละแล้วผมต้องเดินกลับทางอาคาร 1 ซะด้วยทางลงมีแค่ทางเดียว พวกผม 4 คนคงต้องเผชิญหน้ากับความกลัวแล้วละ พวกผม 4 คนมี ไอ้กล้า ไอ้นน ไอ้มิกค์ แล้วก็ผม กันต์ พวกผม 4 คนต้องเดินจากอาคาร 2 ข้ามมาอาคาร 1 เพราะทางลงบรรไดเขาเปิดแค่ทางเดียวคืออาคาร 1 ฝั่งโรงอาหาร พวกผม 4 คนเดินไปเรื่อยๆแต่ไอ้นนแม่งปากดีเผลอพูดออกมาว่า แม่งบรรยากาศได้ว่ะกูอยากเจอผผีว่ะ เห้ยแล้วมึงจะพูดทำเหี้ยไรว้าไอ้นนกูกลัวนะเว้ย เห้ยคิดไรมากว่ะไอ้กล้ากูแค่พูดขำๆป่าวว่ะห๊ะ ถ้าเจอจริงๆนะมึง มึงจะกลัวไรว่ะกล้ามึงดูไอ้มิกค์ดิมันยังไม่กลัวไรเลย ไม่กลัวไรละเยี่ยวจะแตกแล้วเนี่ย
อ่าวกูเห็นมึงเงียบๆถ้าผีมันมานะขอให้มันหลอกมึงคนแรกเลยไอ้มิกค์ เห้ยมึงอย่าพูดอย่างงั้นดิว่ะไอ้กล้า หรืออีกคนนึงที่กลัวไอ้กันต์ กูไม่เชื่อหรอกว่าผีมีจริงแต่กูก็ไม่ได้ท้าเขาแบบมึงไหมว่ะห๊ะ เฮ้ยพวกมึงได้ยินเสียงเดินตามข้างหลังไหมว่ะ
ไหนว่ะไอ้กล้าอย่าหลอกกูนะกูกลัว กูได้ยินจริงๆ ไอ้นน ไอ้มิกค์ และผม ได้หันไปดูอย่างช้าๆ หันไป! ก็เจอกับ 
ไม่เห็นมีอะไรเลยว่ะไอ้กล้า แฮร่! เฮ้ยยย! 5555 มึงทำทำไมว่ะไอ้กล้าเพื่อนมันกลัวนะเว้ย ไร้สาระว่ะพวกมึงแม่งงมงาย มันมีที่ไหนละผีอะเห้ยไอ้ผีอะที่ฆ่าตัวตายอะออกมาให้กูเจอดิ เฮ้ยไอ้กล้ามึงพูดทำไมว่ะ มึงจะกลัวอะไรว่ะไอ้กันต์ไปเรื่อยแล้วมึงอะ แล้วพอพวกผมคุยกันอยู่ พวกผมก็ได้ยินเสียงว่า
   ใครอยากเจอกู กูมาแล้ว! 
เหี้ยยยยยยยยย! ผี!
จบ ตอนที่ 0
ลงนาม สุภัทรา 
นี่เป็นเรื่องที่แต่งเพื่อความบันเทิงบางสิ่งสิ่งในนิยายเรื่องนี้อย่าทำตามโปรใช้วิจรณาญาน ในการรับชม